AIMA

Ως σύμβολο,το αίμα εμπεριέχει ποικίλες συναισθηματικές,κοινωνικές και πνευματικές έννοιες.Σε μερικούς πολιτισμούς όπως για παράδειγμα στους Μάγια,το χύσιμο του αίματος συμβόλιζε την υπέρτατη ανθρώπινη θυσία.

'Ολες οι υγρές ουσίες (γάλα,κρασί,μέλι) που οι αρχαίοι πρόσφεραν θυσία στους νεκρούς ή σπονδή στους θεούς,συμβολίζουν το αίμα,ως το πολυτιμότερο απο όλα τα υγρά.

Στους κλασικούς πολιτισμούς,αίμα για τις θυσίες έπαιρναν απο το αρνί,τον ταύρο και τον χοίρο,ενώ στους ασιατικούς,αφρικανικούς και αμερικανικούς πολιτισμούς το έπαιρναν απο ανθρωποθυσίες όπως επίσης συνέβαινε και στην προϊστορική Ευρώπη.

Στην Χριστιανική παράδοση,το αίμα του Ιησού συμβολίζει το "ξέπλυμα" των αμαρτιών του κόσμου.Το αίμα αυτό που όπως λέει η παράδοση συνέλεξε ο Ιωσήφ ο της Αριμαθείας στο δισκοπότηρο,είναι η βάση της Μεροβιγγιανής δυναστείας.Και αυτό το δισκοπότηρο έγινε το σύμβολο της ύψιστης αναζήτησης του ανώτερου ανθρώπου.

Το ρητό των Αράβων "το άιμα έτρεξε,ο κίνδυνος πέρασε" εκφράζει την κεντρική ιδέα κάθε θυσίας:η θυσία καθησυχάζει τα κακά πνεύματα και απομακρύνει τις τιμωρίες που διαφορετικά θα έπεφταν επάνω στους ανθρώπους.

Απο ιατρικής σκοπιάς το αίμα είναι ένα δίκοπο μαχαίρι.Μπορέι έιτε να είναι ένας πομπός ασθενειών είτε μέσω της μετάγγισης να γίνει σωτήρας ζωών.

Το σύμβολο του αίματος παίζει ξεκάθαρα σημαντικό ρόλο στο βιβλίο της Αποκάλυψης αφού το συναντούμε 19 φορές ! Και δεν είναι απλά ένα μονοδιάστατο λογοτεχνικό μοτίβο του συγγραφέα της.Αντίθετα αποτελεί ενα δυναμικό σύμβολο ζωής και θανάτου το οποίο εφιστά την προσοχή του αναγνώστη σε θέματα περί ιερότητος και βεβήλωσης,αγνότητος και ακαθαρσίας,απελευθέρωσης και καταδίκης.

Να πούμε οτι στην Ιουδαϊκή και Χριστιανική πρακτική το αίμα απο μόνο του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό.Εξαρτάται απο το είδος του αίματος,που το βρίσκουμε,ποιός το αγγίζει και απο τον τρόπο που αυτό χρησιμοποιείται.

Τέλος,στο Ναζισμό το αίμα είχε βαρύνουσα σημασία ως πρός την "καθαρότητά" του.Και όταν γίνεται λόγος για καθαρότητα,εννοείται εκείνη η ομάδα αίματος που δίνει τα χαρακτηριστικά της Άρειας φυλής.Και το αίμα αυτό -κατά τον Ναζισμό- απαγορεύεται αυστηρά να αναμιγνύεται με άλλα αίματα.

ΑΕΤΟΣ

Σύμβολο του ύψους,του πνεύματος που ταυτίζεται με τον ήλιο.Η ζωή του αετού κυλάει στο άπλετο φως του ηλίου γι'αυτο και θεωρείται φωτεινός.Το αντίθετό του είναι η κουκουβάγια,πουλί του σκότους και του θανάτου.Ο αετός,λόγω της ταύτισής του με τον ήλιο και την αρσενική δραστηριότητα,συμβολίζει επίσης τον πατέρα.

Απο την Άπω Ανατολή έως την τη βόρεια Ευρώπη,ο αετός είναι το πουλί που σχετίζεται με τους θεούς της δύναμης και του πολέμου.

Στους αιθέρες είναι το αντίστοιχο του λιονταριού στη γη και γι'αυτο πολλές φορές αναπαριστάνεται με κεφάλι λιονταριού (ανασκαφές Τήλου).

Κατά την βεδική παραάδοση ο αετός έχει θέση αγγελιαφόρου.Κατά την τέχνη των Σαρματών,ο αετός είναι το σύμβολο του κεραυνού και της πολεμικής δραστηριότητας.

Στην προκολομβιανή Αμερική ο αετός εμφανίζεται με την έννοια της πνευματικής,ουράνιας αρχής που αγωνίζεται ενάντια στον κατώτερο,υποχθόνιο κόσμο.Με την ίδια έννοια εμφανίζεται και στη ρωμανική τέχνη.Στην αρχαία Συρία,ο αετός οδηγούσε τις ψυχές στην αθανασία.

Στο χριστιανισμό ο αετός παίζει το ρόλο του αγγελιαφόρου του ουρανού.Κατά τον Ιερώνυμο,ο αετός είναι το έμβλημα της προσευχής και της Ανάληψης.Συσχετίζεται επίσης με την αστραπή,κάτι που επιβεβαιώνεται απο τα μακεδονικά νομίσματα.

Η εξουσία του να ίπταται και να κεραυνοβολεί,να υψώνεται για να κατακτήσει και να καταστρέψει τα κατώτερα,είναι η κύρια ιδέα όλων των συμβολισμών του αετού.Στα ρωμαϊκά νομίσματα εμφανίζεται περισσότερο σαν έμβλημα των λεγεώνων και της αυτοκρατορικής ισχύος.Στην αλχημεία πάλι,είναι το σύμβολο της μεταβλητότητας.

Όταν βρίσκεται στο ζώδιο των διδύμων διπλασιάζεται μερικώς ή ολικώς,εμφανίζεται δηλαδή ως δικέφαλος αετός (σύμβολο που σχετίζεται με τον διπρόσωπο Ιανό) και είναι δίχρωμος:άσπρος και κόκκινος,δύο χρώματα μεγάλης μυστικιστικής σημασίας.

Σε πολλές παραστάσεις εμφανίζεται πετώντας,έχοντας στα νύχια του ένα θύμα.Αφήνεται να εννοηθεί εδώ η θυσία εκ μέρους του κατώτερου (ένστικτα,όντα) και η νίκη του ανώτερου (λόγος,νόηση).

Ο δικέφαλος αετός συμβολίζει όλα τα διπλά στοιχεία (Δίδυμοι,Ιανός,διπλός πέλεκυς),το δυϊσμό της δημιουργίας-καταστροφής,ανύψωσης-πτώσης,άφιξης-αναχώρησης,ζωής και θανάτου.

ΑΒΡΑΞΟΣ

Λέξη γνωστικής ή μιθραϊκής προέλευσης που συχνά τη συναντούμε σε φυλακτά.Κατά τον συγγραφέα Χάνς Λάιζεγκανγκ (Hans Leisegang),η Γνώση (Αβράξος) ταυτίζεται με τον Μίθρα,γι'αυτο είναι και ο μεσάζων μεταξύ της ανθρωπότητος και μοναδικού θεού,του αήττητου Ήλιου.

Κατά την περσική αντίληψη,ο Αβράξος-Μίθρας είναι επίσης ο μεσάζων μεταξύ Ωρομάσδη και Αριμάν,γενικώς μεταξύ Καλού και Κακού.

ΑΒΡΑΚΑΔΑΒΡΑ

Πολλές λέξεις και φράσεις που σχετίζονται με ιεροτελεστίες,έχουν αποκρυφιστικό νόημα είτε απο μόνες τους είτε με τον τρόπο που εκφράζονται και χρησιμοποιούνται φωνητικά ή γραφολογικά.
Η λέξη αυτή έιχε ευρεία χρήση κατα τον Μεσαίωνα,είχε θεολογικές έννοιες και προέρχεται απο την εβραϊκή φράση "abreq ad habra" που σημαίνει "ρίξε τον κεραυνό σου ακόμη και στον θάνατο".Συνήθως την έγραφαν εντός ενός αντεστραμμένου τριγώνου ή τα γράμματα της λέξης ήταν τοποθετημένα έτσι ώστε να αποτελεί η ίδια το τρίγωνο,παραλείποντας ένα γράμμα κάθε φορά που επαναλαμβανόταν ώσπου να καταλήξει στο Α.
Η μαγική αυτή λέξη σχετίστηκε επίσης με το Αβράξος ή Αβρασάξ των γνωστικών.Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απο τα ονόματα του ηλιακού θεού Μίθρα.

ΑΓΚΥΡΑ

Στα εμβλήματα,τα σημάδια και τα ψηφία της αρχής των χριστιανικών χρόνων,η άγκυρα εμφανίζεται πάντα σαν σύμβολο σωτηρίας και ελπίδας.Πολύ συχνά εμφανίζεται στημένη ανάποδα,με ένα άστρο,σταυρό ή φεγγάρι στη γέμιση που υπαινίσσονται την μυστικιστική της υπόσταση.Ο Απόστολος Παύλος είπε: "Η ελπίδα είναι η άγκυρα της ψυχής".

ΑΓΕΛΑΔΑ

Συσχετίζεται με τη Γη και με τη Σελήνη.Πολλές σεληνιακές θεότητες έχουν κέρατα αγελάδας.Σαν μητρικό σύμβολο αντιστοιχεί στην αρχέγονη θεότητα Neith,πρώτη υγρή ουσία προικισμένη με μερικά ανδρόγυνα ή γύνανδρα χαρακτηριστικά.Στην Αίγυπτο συσχετιζόταν με την ιδέα της ζωικής θερμότητας.Η Vach,που είναι η θηλυκή αρχή του Βράχμα,είναι γνωστή με τις ονομασίες "μελωδική αγελάδα" και "αγελάδα της αφθονίας".

Η πρώτη ονομασία προέρχεται απο την ιδέα της δημιουργίας του κόσμου απο τον ήχο.Η δεύτερη συσχετίζει την αγελάδα με τη λειτουργεία της συντήρησης του κόσμου,αφού το γάλα της είναι η σκόνη του Γαλαξία.Σ'αυτόν τον συμβολισμό έχουμε ξανά την ιδέα του ουρανού σαν γονιμοποιού ταύρου αλλά με αντιστροφή του φύλου.Και τα δύο αποτελούν θετική και αρνητική όψη των δημιουργικών δυνάμεων του απείρου,κατά την θεωρία των Ινδουιστών.

ΑΓΓΕΛΟΣ

Σύμβολο των αοράτων δυνάμεων που αναλαμβάνονται στους ουρανούς και κατέρχονται ανάμεσα στην πηγή της ζωής και στον κόσμο των φαινομένων.Στην αλχημεία,ο άγγελος συμβολίζει την εξιδανίκευση,την ανάληψη μιας μη σταθερής πνευματικής αρχής.
Οι άγγελοι εμφανίζονται στην καλλιτεχνική εικονογραφία απο καταβολής πολιτισμού,απο την 4η χιλιετία π.χ. ,συγχεόμενοι με τις φτερωτές θεότητες.
Η γοτθική τέχνη εξέφρασε την ιδανική μορφή του αγγέλου-φύλακα,ενώ η ρωμανική τόνισε περισσότερο τον υπερφυσικό χαρακτήρα του.